masaya siya, at nagtatalon pa nga sa bubong. pagkatapos kong maisip ‘yun, biglang lumabas yung aso ko. malapit na ako sa may bubong nang maisip ko na hindi pa ako puedeng mamatay nang tuluyan kasi kinontrata ko yung aso ko, noong nabubuhay pa siya, na kapag oras ko na ay isa siya sa mga susundo sa akin. kumbaga, naiipit ako sa dalawang mundo ng panaginip at totoong buhay. Sa mga sandaling iyon, nararamdam ko na na malapit ng magising nang husto ang aking diwa. ako naman, lumuluha na lang nang bahagya. yung lalaki, masaya at magaan ang pakiramdam na nakuha na niya ako. sa isang iglap, nasa labas na ako ng bintana, at marahan na akong lumulutang sa ere. Hindi ko naintindihan kung bakit niya sinabi ‘yun dahil sa isip ko, paano ako makakagawa ng mga bagay na may pag-ibig kung patay na ako. “basta, i-promise mo, gagawin mo ang lahat ng bagay na may pag-ibig.”

habang umiiyak pa rin ako, bigla siyang nagsalita na, hindi ko makita ang mukha niya kasi natatakpan ng kanyang mahaba at magulong buhok. malapit na ako sa bintana, papalapit sa matanda nang mapansin ko na sa may sulok, malapit din sa may bintana, may isang babaeng nakaputi at nakayuko. binubulong ko, kung sino man ang nakikinig, na sana, alagaan na lang ang aking pamilyang matitira. Naglalakad ako nang marahan, papunta sa sala at wala akong ibang nasa isip kundi yung mga taong aking maiiwan. ako naman, nakasuot rin ng telang pula at umiiyak dahil sa aking napipintong pagpanaw. nakasuot siya ng puti pero may pulang tela na nakasabit sa pangtaas niya. hindi ko siya kilala, pero ang alam ko lang, kailangan kong sumama sa kanya. nakabukas ang kanyang palad at hinihintay nya akong kunin ko ito.

Nasa bahay namin ako at papunta sa may sala, kung saan, sa labas ng bintana, may isang matandang lalaking nakalutang. mahaba yung panagip pero ang tumatak na lang sa utak ko pagkagising ko ay yung eksena ng aking dapat na kamatayan. Noong nakaraang gabi, napaginipan ko, mamamatay na raw ako. (and it’s really the migrant workers’ job to pick the fruits, eh?) Because of the paucity of migrant workers, the fruits remained unpicked.”Īt mga migrant workers pa talaga ang kailangan para lang mapitas ang mga prutas eh no? (other person: the sh**ty kind! )īromberg, Liebb, and Traiger. (me: look at this what’s wrong with this book? why write something like this in a children’s textbook? what kind of a book is this? ) (ipinakita sa iba ang pahina…) ok lang ‘tong librong ‘to? ganito daw ba isulat sa librong pambata! anong klaseng libro ‘to? What would you do, Bachelor #2?īach 2: I’d take out a hundred dollar bill and wave it at you.

Mary: Bachelor #1, if you saw me walking down the street, what would you do to get my attention?īach 1: I’d whistle and tell you how pretty you are. Host: Okay, Mary, are you ready? What’s your first question?

Kung ako na lang sana charise chords